مشهورترين کنيه‏ي آن حضرت، ابوالفضل است، چون او فرزندي به نام فضل داشت، بلکه مي‏توان گفت پدر تمام فضايل انسانيت و کمال بوده است. در کتاب «العباس» دو کنيه‏ي ديگر براي آن حضرت نقل کرده: يکي «أبوالقربة» که آن را از کتاب مزار سرائر ابن‏ادريس و مقاتل الطالبيين ابوالفرج و انوار النعمانيه‏ي سيد جزائري و تاريخ خميس ابوالحسن ديار بکري نقل فرموده؛ و ديگري «ابوالقاسم» است و مستند ايشان، زيارت روز اربعين مي‏باشد که از جابر نقل شده و در آن آمده است که وي در روز اربعين متوجه قبر آن بزرگوار گرديد و گفت: «السلام عليک يا أباالقاسم، السلام عليک يا عباس بن علي عليهماالسلام» الخ و چون جابر از اکابر صحابه بوده و در اين خانواده تربيت شده است، البته سبب آن را مي‏داند، چه آنکه آن حضرت فرزندي به نام قاسم نداشت تا مکني به آن شود [1] .