براي بهتر فهميدن کلام نوراني حضرت امام صادق (صلوات الله عليه)، و عظمت و جلالت بصيرتي حضرت اباالفضل (سلام الله عليه) بايد نگاهي دوباره و عميق به کلمات دانشمندان در [ صفحه 98] معناي «بصيرت» بيفکنيم. اخفش که از دانشمندان واژه‏شناس زبان عرب است، در معناي آيه‏ي شريفه‏ي (بصرت بما لم يبصروا به) [1] مي‏گويد: «أي علمت ما لم تعلموا، من البصيرة»؛ يعني دانستم آنچه را که شما ندانستيد - بصرت، از ريشه‏ي «بصيرت» گرفته شده است. [2] . زجاج ديگر دانشمند لغت‏شناس مي‏گويد: «بصر الرجل يبصر: اذا صار عليما بالشي‏ء»؛ «بصر» يعني هر مردي که عليم و دانا گردد. [3] . صاحب «تاج‏العروس» هم گفته است: «البصير: العالم، رجل بصير بالعلم»؛ عالم و دانا را «بصير» گويند، يعني مردي که در علم و دانش خبره است. [4] . بنابراين يکي از معاني «بصيرت» علم و دانايي است، که در فرهنگ عرب به گونه‏اي گسترده رواج دارد.