در اين فراز دو صفت از صفتهاي ذاتي و معنوي حضرت قمر بني‏هاشم ذکر شده است، اول اينکه آن حضرت صاحب «بصيرة نافذة» است، دوم اينکه حضرت «صلب الايمان» و قوت و استحکام ايمان مي‏باشند. [1] بنابراين، دو ويژگي بيان شده از آن جهت که بيانگر [ صفحه 77] ويژگي روحي و ذاتي آن حضرت است، دايمي و هميشگي است و از آغاز به گونه‏اي ادامه‏دار و مستمر با ذات آن حضرت عجين شده و درآميخته است. و زيبا آنکه جمله‏اي که امام صادق (صلوات الله عليه) براي بيان آن به کار برده، اسميه است، چرا که جمله‏ي اسميه وقتي به کار گرفته مي‏شود که گوينده بخواهد، استمرار و دوام معنا را به شنونده و يا خواننده بفهماند.