«انکسار»: مشتق از «کسر» است ابن‏فارس در معناي آن مي‏گويد: [ صفحه 468] «أصل صحيح يدل علي هشم الشي‏ء و هضمه...»؛ [1] . [ريشه «انکسار»، «کسر» است و] «کسر» دلالت مي‏کند بر خرد کردن و متلاشي کردن. [بنابراين، «انکسر» يعني خرد شدن، متلاشي شدن، از ميان رفتن] [2] . «ظهري»: «ظهر أصل واحد يدل علي قوة و بروز... و الأصل فيه ظهر الانسان و هو خلاف بطنه... و الظهير: المعين کأنه أسند ظهره الي ظهرک»؛ [3] . «ظهر» اصلي است که دلالت مي‏کند بر قوت و آشکار بودن [يعني نيرو و قوتي که آشکار شده باشد «ظهر» مي‏گويند.] و «معين» و ياور را «ظهير» مي‏گويند، گويا آن معين پشتش را براي استحکام به پشت تو مي‏دهد.