|
اسماء خداوند متعال يا لفظي است مانند: «کريم»، «لطيف» و يا عيني و حقيقي است، همانند وجود اقدس ختمي مرتبت حضرت محمد صلي الله عليه و آله.
[ صفحه 57]
آنچه آشکار است و مسلم، اسماء لفظي داراي معنا بوده و ذکر خداوند به آنها داراي خواص و آثار. خصوصا اگر با شرايط و دستورالعملهايي که از ناحيه مقدسه شارع صادر شده همراه باشد، همانند آنچه مرحوم حاج شيخ عباس قمي قدس سره در کتاب گرانسنگ «مفاتيح الجنان» آورده است، يا از طريق مشايخ شيعه به دست آمده باشد، مثل آنچه از محضر بزرگان چون سيد بن طاووس، ابنفهد حلي، علامه بحرالعلوم قدس سره نقل شده است. [1] .
اما «أسماء حسني» يعني نيکوترين اسمهاي عيني و تکويني خداوند متعال، که جايگاه هويدا شدن اوصاف خداوند است، و محل بروز علم و حکمت، و قدرت و... ايزد منان، در چهارده نور مقدس (صلوات الله عليهم) انحصار يافته است.
|