يوسف بن ابي‏سعيد مي‏گويد: يکي از روزها که در محضر حضرت امام صادق (صلوات الله عليه) بودم آن حضرت فرمودند: «چون روز قيامت فرارسد، و خداوند متعال خلايق را گرد آورد، اولين پيامبري که او را صدا زنند، نوح [پيامبر] عليه‏السلام خواهد بود. پس به او گفته شود: آيا رسالت [ صفحه 318] خويش را ابلاغ کردي؟ او مي‏گويد: بله. به او گفته مي‏شود. چه کسي براي تو گواهي مي‏دهد؟ پس نوح مي‏گويد: محمد بن عبدالله صلي الله عليه و اله». حضرت امام صادق (صلوات الله عليه) در ادامه کلام مبارکشان فرمودند: «پس نوح عليه‏السلام حرکت کرده و از ميان مردم مي‏گذرد تا به حضور حضرت رسول خدا صلي الله عليه و اله - در حالي که آن حضرت بر تلي از مشک به همراه حضرت علي (صلوات الله عليه) ايستاده - مي‏رسد - و [مراد] از آيه‏ي شريفه‏ي (فلما رأوه زلفة سيئت وجوه الذين کفروا) [1] همين است - به رسول خدا صلي الله عليه و اله مي‏گويد: يا محمد خداوند متعال از من پرسيد: آيا رسالت خود را ابلاغ کردي؟ من گفتم: آري. به من فرمود: آيا کسي هست که براي تو گواهي و شهادت بدهد؟ گفتم: حضرت محمد صلي الله عليه و اله حضرت رسول اکرم صلي الله عليه و اله مي‏فرمايد: اي جعفر و اي حمزه برويد و براي نوح عليه‏السلام شهادت بدهيد که رسالتش را ابلاغ نموده است.» سپس حضرت امام صادق (صلوات الله عليه) فرمودند: «فجعفر و حمزة هما الشاهدان للأنبياء بما بلغوا»؛ پس جعفر و حمزه آن دو گواه و شاهد هستند، که براي پيامبران [در روز قيامت] گواهي مي‏دهند. يوسف بن ابوسعيد مي‏گويد: عرض کردم خداوند مرا فداي شما کند: پس حضرت علي (صلوات الله عليه) کجا هستند. [يعني چه رتبه و مقامي دارند] حضرت فرمودند: «هو أعظم شأنا من ذلک»؛ او شأنش بالاتر و عظيمتر از شهادت براي انبياء است. [2] . نکات و لطايفي در اين حديث شريف وجود دارد که شرح و تفسير آن از حوصله اين کتاب خارج است، ولي بيان دو نکته از آن نکات در اينجا ضروري مي‏نمايد. [ صفحه 319]