ابن‏اثير مي‏نويسد: «جعفر بن ابوطالب پسر عموي رسول خدا صلي الله عليه و اله و برادر [حضرت] علي بن ابي‏طالب (صلوات الله عليه) از طرف پدر و مادر است، او شبيه‏ترين مردم به رسول خدا صلي الله عليه و اله بود هم از جهت سيما و هم از جهت اخلاق، و اسلام آوردن او اندکي پس از اسلام آوردن برادرش بود. روايت شده است که: ابوطالب وقتي ديد که حضرت رسول خدا صلي الله عليه و اله نماز مي‏خوانند و حضرت علي (صلوات الله عليه) در سمت راست او مشغول نماز خواندن است. به فرزند ديگرش يعني جعفر، دستور داد، در سمت چپ پسر عمويت بايست و نماز بخوان. [1] . سؤالي شگفت‏آور: آيا مي‏شود در آن دوران غربت و تنهايي حضرت رسول خدا صلي الله عليه و اله، که به جز حضرت علي مرتضي (صلوات الله عليه) هنوز هيچ کس ايمان نياورده بود، حضرت ابوطالب به ديگر فرزندش جعفر امر کند که همراه پسر عمو و برادرت نماز بخوان، ولي خودش ايمان نداشته باشد؟ بنابراين بايد بگوييم: سومين شخصيتي که بعد از حضرت علي مرتضي (صلوات الله عليه) و حضرت خديجه کبري عليهاالسلام ايمان آورد حضرت ابوطالب عليه‏السلام بود، و حضرت جعفر عليه‏السلام چهارمين نفري است که مسلمان شد.