آنچه بيان شد، بيانگر لزوم و ضرورت وجود امام معصوم (صلوات الله عليه) در هر عصر بود، اما آنچه که وظيفه شيعيان است، «معرفت» نسبت به امام معصوم است، به ديگر سخن: علم و آگاهي داشتن به لزوم وجود امام کافي نيست، و مسأله به همين جا ختم نمي‏شود بلکه براي طي طريق و سلوک و رسيدن به حضرت دوست، بايد علاوه بر اعتقاد به وجود امام، «معرفت» امام معصوم نيز حاصل گردد. آنچه در روايات بحث امامت بر روي آن بسيار تأکيد شده، واژه‏ي «معرفت» است، چنانچه در کلام حضرت امام حسين (صلوات الله عليه) که پيش از اين گذشت ملاحظه فرموديد که امام فرمود: «ما خلق العباد الا ليعرفوه، فاذا عرفوه عبدوه» و آن صحابي تيزهوش و نکته‏سنج پرسيد: [ صفحه 42] «ما معرفة الله؟» و امام معصوم (صلوات الله عليه) در جواب فرمودند: «معرفة أهل کل زمان امامهم الذي يجب عليهم طاعته». بنابراين هدف از آفرينش آفريدگان، «معرفت» به ساحت قدس آن بزرگواران مي‏باشد، و اين وظيفه از روايات بسياري که در کتابهاي حديثي نقل شده استفاده مي‏شود که در ذيل به چند نمونه از آن اشاره مي‏کنيم: «اعرف امامک، فانک اذا عرفت لم يضرک تقدم هذا الأمر أو تأخر»؛ [1] . امام خويش را بشناس آن زمان که او را شناختي، عقب و جلو افتادن (ظهور) و امر ولايت تو را ضرر نمي‏زند. حارث بن مغيره مي‏گويد به امام صادق (صلوات الله عليه) عرض کردم اين حديث: «من مات لا يعرف امام زمانه، مات ميتة جاهلية»؛ اگر کسي بميرد، در حالي که به امام عصر و روزگار خود معرفت نداشته باشد، مردنش، مردن زمان جاهليت است. از ناحيه‏ي مقدسه‏ي حضرت رسول صلي الله عليه و آله صادر شده است؟» امام در جواب فرمودند: «نعم»؛ بله، اين کلام از گفتارهاي آن بزرگوار است. حارث بن مغيرة پرسش زيبايي مي‏کند که، مراد از اين «جاهليت» که در کلام جد بزرگوار شما به کار رفته کدام جاهليت است؟ «جاهلية جهلاء أو جاهلية لا يعرف امامه» «جاهليت جهلاء» يا «جاهليت بي‏معرفتي به امام زمان؟» حضرت در جواب مي‏فرمايند: «جاهلية کفر و نفاق و ضلال»؛ [2] . اين جاهليت، جاهليت کفر و نفاق و ضلالت است. [ صفحه 43]

[1] اصول کافي ج 2: 371؛ کتاب الحجة، باب أنه من عرف امامه لم يضره تقدم هذا الأمر أم تأخر، حديث 1. نظير همين روايت، حديث دوم همين باب خطاب به فضيل بن يسار است. [2] اصول کافي، ج 1: 308، کتاب الحجة، باب من مات و ليس له امام، ح 3.