شاخه‏ي گل زيباست و زيبايي‏بخش، چشمان آهو نيز زيبا و زيبايي‏بخش است، ستارگان آسمان نيز زيبايند و زينت‏بخش آسمانند، همان‏گونه که علم، حلم، اخلاق نيک زيبايند و زيبايي‏بخش انسان نيز هستند. بنابراين زيبايي يا مادي و ظاهري است، مثل زيورآلات براي [ صفحه 218] زنان، و ستارگان براي آسمان و يا معنوي و غيرمحسوس است، مثل، عقل، علم، حلم و... که زيبايي براي حقيقت انسان به شمار مي‏رود. زينت ظاهري آسمان و زمين ستارگانند و باغ و بوستان زمين، اما آرايش و خوبي زمين و آسمان وجود اقدس حضرت محمد و آل محمد صلي الله عليه و آله مي‏باشند. و تفاوت اين دو زيبايي در اين نکته نهفته است که اگر انسان دچار اضطراب و تنگي زندگي و روي‏گردان شدن از خداي متعال بشود از اين همه مظاهر زيبايي مادي عالم - طلوع و غروب خورشيد، درخشش ماه در وسط آسمان، گلستانها و... - نه تنها هيچ بهره‏اي نمي‏برد، که سعي او براي اين است که خود را از آن همه زيبايي پنهان کند. ولي آن انساني که آرامش قلبي داشته، و دلش به توحيد بسته است از همه عالم، - بوستان، کوير، آسمان، زمين، گل و خار، آهو و شير و... - لذت مي‏برد چرا که به عمق زيبايي عالم رسيده که همه عالم از پرتو شعاع نور زيباترين آفرينش يعني حضرت محمد و آل محمد صلي الله عليه و آله آفريده شده است، که: به جهان خرم از آنم که جهان خرم از او است‏ عاشقم بر همه عالم که همه عالم از او است‏ و آن کس که از زيبايي معنوي بهره‏مند است اگر نارسايي در مخلوقي ببيند، آن را به حساب نمي‏آورد، همان‏گونه انساني که به دانش، بردباري، شجاعت، صداقت آراسته باشد زيبا است اگرچه به ظاهر قد و قامتش رعنايي، و صورتش زيبا نباشد، که در حقيقت آن زيبايي نازيباست، که زيبايي دنيايي را چندان ارزشي نيست و در حقيقت با اندک تأملي روشن مي‏شود که خطا در قلم آفرينش نرفته، بنگريد به طاووسي که بال و پرش آن قدر زيبايي دارد که پاهاي به ظاهر نازيبايش را مي‏پوشاند، گرچه اين نازيبايي‏ها همان خال سياهي در چهره ماه‏رويي است که گرچه نازيبا است اما در حقيقت به زيبايي مي‏افزايد. اگرچه يک نقطه سياه، سياه است، و سفيدي زيبا است، ولي همين نقطه - خال سياه - زيبايي ماه‏روي را، بيشتر نمايان مي‏کند، پس خال سياه اگر به خودي خود نگاه شود نازيبا است اما اگر با مجموعه چهره معشوق نگاه شود زيبا است، و انسان فهميده به سياهي خال نمي‏نگرد تا خطا و اشتباه بيابد، بلکه به نمايانگري حسن محبوب مي‏نگرد. که خود زيبايي است. و از همين جهت شقاوت فرعون زيبايي و حسن حضرت موسي عليه‏السلام را بيشتر جلوه [ صفحه 219] مي‏دهد، همان‏گونه که خال سياه، چهره سفيد محبوب را بيشتر جلوه‏گري مي‏دهد. و ديديد که حضرت رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمودند: حضرت امام حسين (صلوات الله عليه) آرايش و زيبايي و خوبي حقيقي زمين و آسمان است و آن کس که اين حقيقت را دريابد، از آسمان و زمين و... لذت مي‏برد، و هر کجا باشد آن زيبايي هست، که بر همه عالم مهر حضرت امام حسين (صلوات الله عليه) خورده است پس در هر کجا و هر زمان بايد يا حسين (صلوات الله عليه) گفت.