«تجلي» يعني جلوه نمودن، و «ظهور» يعني آشکار شدن به بيان ديگر «تجلي» يعني «نمود» و «ظهور» يعني «بروز» بنابراين وقتي در دعاي شب مبعث مي‏خوانيم: «اللهم اني أسئلک بالتجلي الأعظم في هذه الليلة...»؛ خدايا از تو درخواست مي‏کنم به حق بزرگترين تجلي تو در اين شب...» يعني اينکه جلوه و نمود خداوند حضرت محمد مصطفي صلي الله عليه و آله است که جلوه و نمود اعظم خداوندي است. و از همين جهت است که بر همگي پيامبران هيمنه داشته و گواه آفرينش است و تمامي ملکوتيان فرمانبر او هستند و لذا در زيارت آن حضرت مي‏خوانيم: «... المهيمن علي رسله و الخاتم لأنبيائه والشاهد علي خلقه و المکين لديه، و المطاع في ملکوته...» [1] .