در اينکه خداي متعال قادر و قهار است و حضرت محمد مصطفي صلي الله عليه و آله «تجلي اعظم خداوند»، و «رحمة للعالمين» و نمود کامل تمام صفات جلال و جمال الهي است هيچ شکي نيست، و واضح است که يکي از صفات خداوند متعال «قادر» است که توانا بر هر چيز و هر کاري است، و کاملترين مظهر و نمود آن در وجود اقدس حضرت نبي اکرم صلي الله عليه و آله بروز کرده است. اما در عين حال مي‏بينيم که جناب حمزه عليه‏السلام محبوب‏ترين عموي پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله از چنان صلابت و قوتي برخوردار بود که وقتي اسلام آورد، اسلام تقويت شد. حضرت امام باقر (صلوات الله عليه) در وصف آن بزرگوار مي‏فرمايند: «علي قائمة العرش مکتوب: حمزة أسد الله و أسد رسوله و سيد الشهداء»؛ [1] . بر پايه عرش نوشته شده است، حمزه شير خدا و شير رسول خدا و سيد و آقاي شهيدان است. قدرت و شجاعت و صلابت حضرت حمزه عليه‏السلام زبانزد دوست و دشمن بود و آنگاه که در خدمت اسلام قرار گرفت مدال شير خدا و شير رسول خدا را از آن خود کرد، و صلابت اسلام شد. با توجه به اين حديث شريف معلوم مي‏شود جناب حمزه عليه‏السلام «اسدالله» و «اسد رسوله» بود و نيروي بسيار محکم و استواري براي دين اسلام به شمار مي‏رفت به ديگر بيان آن جناب صلابت و قوت اسلام و پيامبر عظيم‏الشأن صلي الله عليه و آله بودند. به اين معني که نمود و ظهور صلابت دين بودند. پس اگر گفته مي‏شود حضرت اباالفضل (سلام الله عليه) قوت و صلابت ايمان بود کلامي تازه و ناباورانه‏اي نيست. منتهي اگر کسي اهل درايت باشد بدون تأمل و دقت از اينکه حضرتش «صلابت ايمان» است، در نمي‏گذرد.