با توجه به آنچه گفته شد، معلوم شد که «نور» حضرت محمد مصطفي صلي الله عليه و آله و نور حضرت علي مرتضي (صلوات الله عليه) يکي است، و گوهر و ذات حضرت علي شاه ولايت از گوهر وجودي و نوراني حضرت خاتم‏الانبياء صلي الله عليه و آله نشأت گرفته است. و از آنجا که حضرت اباالفضل العباس (سلام الله عليه) فرزند حضرت اميرالمؤمنين است، او هم از همان نور [ صفحه 186] محمدي صلي الله عليه و آله نشأت گرفته بنابراين حضرت عباس (سلام الله عليه) نيز شاخه‏اي نوراني از همان نور است. و از اين جا راز کلام حضرت عباس (سلام الله عليه) که فرمود: «أنا تحفة من نور ذاته» آشکار و هويدا مي‏شود. چرا تحفه؟: دانستيم که «تحفه» داراي معاني متعددي است، 1. ارمغان، 2. چيزي ارزنده و نفيس، 3. شگفت‏آور و... و اگر نيک بنگري در مي‏يابي که همه اين ويژگيها در حضرت عباس (سلام الله عليه) جمع است، زيرا انصاف اين است که آن حضرت ارمغان و سوغات ارزشمندي از نور حضرت محمد صلي الله عليه و آله براي امت آن حضرت است. بدين سبب مي‏بينيم هر کسي کوچک‏ترين آشنايي با دين اسلام پيدا مي‏کند، مهمترين شخصيتي که بعد از امامان معصوم (صلوات الله عليهم) مي‏يابد آن حضرت است، و به طور ناخودآگاه زبان به ستايش و عظمت او مي‏گشايد، و افتخاري مي‏شود براي تمامي مسلمانان تا آنجا که او مظهر شجاعت، و شهامت، درايت و در يک کلام مجسمه دين اسلام شناخته مي‏شود. علاوه بر اينکه هر که با هر مذهب و ديني به او روي مي‏آورد، حاجت روا برمي‏گردد تا آنجا که در نزد تمام مذاهب اسلامي و غيراسلامي، بودا، مسيحيت و... باب‏الحوائج است. و ارزنده و نفيس بودن ذات آن حضرت هم با اندک تأملي در فضايل و مناقب آن بزرگوار براي هر انساني با هر مشربي ظاهر و هويدا است، اگر کسي اهل علم است، تجلي علم را در وجود مقدس او مي‏يابد، تشنه معرفت است او را ساقي معرفت مي‏داند، مرد مردانگي و فتوت است به خوبي در مي‏يابد که اسوه‏ي مردانگي او است، مردان شجاع در مقابل شجاعتش موري بيش نيستند، او هم زيبا است و هم با هيمنه، او مظهر و جايگاه جلال و جمال است، يعني وجود مقدس او بيانگر جلال و هيمنه و جلالت است و هم روشنگر جمال و زيبايي، و در يک کلام او هم جليل است و هم جميل، از اين روي او «انسان کامل» است. [ صفحه 187]