سپس مقدمات عروسي را فراهم کرده و مهريه را با هداياي ارزنده به خانه‏ي عروس فرستادند... زنان قبيله‏ي بني‏کلاب، عروس را آماده و او را با سلام و صلوات و سرودهاي وزين، پر محتوا و مناسب به خانه‏ي داماد آورده و پس از انجام مراسم، با بهجت و سرور زايدالوصفي، عروس را تنها گذاشته و از حجله بيرون آمدند... آنگاه يعسوب الدين؛ قائد الغرالمحجلين؛ فاتح خيبر؛ مولاي متقيان علي بن ابيطالب عليه‏السلام به حجله وارد شد و اين خورشيد و ماه که هريک براي ديگري از موهبات الهي محسوب مي‏شدند و تا کنون يکديگر را نديده بودند، در کنار هم قرار گرفتند، علي بن ابيطالب با اولين برخورد و اولين کلمات با ام‏البنين او را از حيث جمال، فضل و ادب بالاتر، بهتر و ارزشمندتر از آنچه شنيده بود يافت. به هر حال اين ازدواج و پيوند زناشويي که از موهبات الهي محسوب مي‏گردد و در طول تاريخ بي‏نظير بوده صورت گرفت و پس از چندي پنجمين فرزند حيدر کرار، فاتح خيبر اميرمؤمنان به نام ابوالفضل (قمر بني‏هاشم) پا به عرصه‏ي وجود گذاشت. و چنانکه در عالم خواب به پدر ام‏البنين گفته شد، تا زماني که اين دنيا استوار و پابرجا است، اين ماه آسمان عزت، شرف، جوانمردي و وفاداري همچنان تابنده و نورافشان است. [1] . [ صفحه 62]