«رجعت» مسأله‏اي است که زمان آن در ظهور امام زمان عليه‏السلام فرامي‏رسد و صاحب رجعت، حضرت ولي عصر عليه‏السلام است. امام حسين عليه‏السلام که در شب عاشورا سخنان و مسائل اساس و بنيادي را براي اصحابش بيان مي‏فرمودند، يکي از فرمايشات گهربار ايشان چنين است «... فابشروا بالجنة، فو الله انما نمکث ما شاء الله تعالي بعد ما يجري علينا، ثم يخرجنا الله و اياکم حين يظهر قائمنا فينتقم من الظالمين، و انا و انتم نشاهدهم في السلاسل و الاغلال و انواع العذاب و النکال...؛ بشارت باد شما را به بهشت، به خدا قسم که بعد از آنچه بر ما جاري شود، مکث خواهيم کرد آن قدر که خداي تعالي خواسته باشد، پس بيرون مي‏آورد ما و شما را در آن هنگامي که قائم ما ظاهر شود، پس انتقام خواهد کشيد از ظالمان، و ما و شما مشاهده خواهيم کرد ايشان را در غلها و زنجيرها و گرفتار به انواع عذاب و گرفتاري...» [1] . امام صادق عليه‏السلام هم مي‏فرمايد: «اولين کساني که به دنيا برمي‏گردند، حسين بن علي عليهماالسلام و [ صفحه 121] يارانش و يزيد بن معاويه و يارانش هستند که همه‏ي آنها را از اول تا آخر مي‏کُشد» سپس امام صادق عليه‏السلام اين آيه شريفه را تلاوت فرمود: (ثم رددنا لکم الکرة عليهم و امددناکم باموال و بنين و جعلناکم اکثر نفيرا) ؛ پس شما را بار ديگر بر آنها مسلط کنيم و با مال و فرزندان ياري رسانيم و تعدادتان را افزون‏تر کنيم» . [2] . لذا زائرين کوي و بارگاه ابوالفضل عليه‏السلام هم در زيارت او عليه‏السلام عرضه مي‏دارند: جئتک يابن اميرالمؤمنين وافدا اليکم و قلبي مسلم لکم... فمعکم معکم لامع عدوکم اني بکم و بايابکم من المؤمنين و بمن خالفکم و قتلکم من الکافرين؛ اي پسر اميرمؤمنان! من به محضر شما شرفياب شدم؛ در حالي که دلم تسليم شما و ياريم آماده براي شما است... من با شمايم، با شمايم، نه با دشمنان شما. من نسبت به شما و بازگشت [رجعت] شما از ايمان آورندگان و نسبت به آنان که شما را کشتند، از کافرانم» . [3] . [ صفحه 122]

[1] گزيده کفاية المهتدي، ص 105 و 106، ح 19. [2] اسراء 6؛ تفسير برهان: ج 2، ص 408؛ تفسير عياشي، ج 2، ص 282؛ تفسير نور المثقلين، ج 73، ص 140؛ تفسير صافي، ج 3، ص 179؛ بحارالانوار، ج 53، ص 76. [3] بحارالانوار، ج 22، ص 173، شيعه و رجعت، ص 217.