در عهد زعامت مرحوم آيت الله حاج سيد محمد حجت کوهکمري قحطي و گراني سختي پديد آمد، آن مرحوم چهل نفر از طلاب مهذب و متدين را دستور داد که به مسجد جمکران مشرف شوند و در پشت بام مسجد به صورت دسته جمعي زيارت عاشورا را با صد سلام و صد لعن و دعاي علقمه بخوانند، آنگاه به حضرت موسي بن جعفر، حضرت ابوالفضل و حضرت علي اصغر عليه‏السلام متوسل شوند، رفع گراني و نزول باران را از خداوند بخواهند. چهل تن از طلاب فاضل و متدين به امر مرجعيت اعلاي تشيع به ميعادگاه عاشقان شرفياب شدند، زيارت عاشورا را طبق دستور آن مرجع آگاه انجام دادند، مسجد جمکران را به قصد قم ترک کردند. هنوز به ده جمکران نرسيده بودند که باران رحمت سيل آسا فروريخت و طلاب ناچار شدند که لباسهاي خود را درآوردند، کفشهاي خود را به دست بگيرند و از ميان سيلابها عبور کنند. [1] .

[1] استاد محترم جناب آقاي مهدي‏پور در کتاب گرانسنگ و ارزشمند «کريمه‏ي اهل بيت» ، ص 201 اين داستان را به نقل از شاهدان عيني آورده است.