قمر بني‏هاشم عليه‏السلام فدايي مولاي خويش بود، او در روز «ترويه» ؛ هشتم ذيحجة الحرام در مقابل سيل دشمنان امام زمانش عليه‏السلام که براي کشتن امام در کنار کعبه گرد هم آمده بودند سينه را سپر کرد و فدايي بودن خود را منصه ظهور گذاشت. [1] هر آنچه داشت، حتي دو فرزند دلبند خويش را تقديم امام زمانش عليه‏السلام [2] و فداي دين کرد. لذا در زيارت ناحيه‏ي مقدسه از زبان امام هادي عليه‏السلام چنين مي‏خوانيم. الفادي له: آنکه خود را فداکارانه فداي برادر نمود. [3] . امام زمان عليه‏السلام هم فدايي مي‏خواهد. کسي را مي‏خواهد که حاضر باشد، همه‏ي هستي‏اش را فداي او عليه‏السلام کند. [ صفحه 94]