در اسلام گناهي بزرگتر از شرک وجود ندارد، زيرا خداوند مي‏فرمايد: «ان الشرک لظلم عظيم» از اين جهت هر خواسته و عملي که از انسان سر [ صفحه 124] بزند که مستلزم توجه به غير خدا باشد، شرک و گناه بزرگ است. مسلمان بايد روي دل به خدا داشته باشد و همه چيز را از آن او بداند و خواسته‏هايش را هم از او بخواهد زيرا خداوند خود فرموده: «ادعوني استجب لکم» [1] ، مرا بخوانيد تا به شما پاسخ دهم. اسلام دين توحيد و يکتاپرستي است و با هيچ نوع شرکي هر چند بسيار خفي و ناچيز باشد سر آشتي ندارد. مسلمان بايد تا واپسين لحظات مرگ مانند امام حسين عليه‏السلام و ابوالفضل العباس عليه‏السلام به ياد خدا باشد و فقط از او ياري و کمک بخواهد. از اين رو اگر کسي حتي پيامبران و امامان را که درود خداوند بر آنان باد در کار خدا مؤثر بداند، مشرک و گناهکار خواهد بود. به يقين علل عقب ماندگي جوامع اسلامي و وجود اختلاف و تفرقه بين آنان، شکسته شدن ارکان توحيد کلمه است و با نيروي يکتاپرستي در برابر هجوم الحاد، مي‏توان ايستادگي کرد. اما دوري از خدا و آلوده شدن به شرک و مؤثر دانستن اين و آن، و پناه بردن به زورمندان که متأسفانه حاکمان خدانشناس اکثر کشورهاي اسلامي به قدرتهاي شيطاني امروز جهان متوسل شده و يا مي‏شوند بزرگترين بلا و مصيبت، پستي و ذلت را براي ملت‏ها ببار آورده است و تنها راه نجات از اين ورطه هولناک به خدا پناه بردند و تنها او را در سرنوشت خويش مؤثر دانستن است. مسلمان بايد باورش باشد که «لا موثر في الوجود الا الله» بنابراين مؤثر دانستن هر چيزي غير از خدا در سرنوشت انسان، شرک خواهد بود و شرک هم «ظلم عظيم» است. حال بايد ديد، توسل به معصومين عليه‏السلام تا چه حدي مجاز و در چه [ صفحه 125] حدي شرک است. براي روشن شدن اين موضوع مثالي مي‏آوريم. آدمي براي انجام کارهاي روزانه، مراجعات مکرر به اشخاص دارد، مثلا به وسيله ميوه فروش نيازش را به ميوه برطرف مي‏سازد و با مراجعه به خياط لباس خود را تهيه مي‏کند و از فروشندگان لوازم خانگي وسايل خانه‏اش را مي‏خرد... و در هيچيک از اين اعمال که محتاج انجام مي‏دهد شرک نيست بلکه اگر اين امور «قربة الي الله» انجام شود، اجر و ثواب فراواني نيز نصيب آن نيازمند خواهد شد. [2] . خلاصه، کارها و خواسته‏هايي که عادي و طبيعي انجام مي‏پذيرد و کسي يا چيزي را در کار خدا شريک نمي‏سازد شرک محسوب نمي‏شود و اگر جز اين باشد شرک خواهد بود، حال ببينيم توسل به پيامبر و امامان و ابوالفضل العباس عليهم‏السلام در رديف کداميک از دو نوع مذکور قرار مي‏گيرد؟ براي اينکه اين مسأله مهم که برخي شرک مي‏شمارند و به همين جهت به شيعيان اعتراض مي‏کنند و گاهي قتل آنان را واجب مي‏شمارند و بسا بيگناهاني که در اين راه و به علت تعصبات بيجا و کور به شهادت رسيده‏اند مورد تجزيه و تحليل قرار گيرد به شرح زير مي‏پردازيم.