همانطور که قبلا گفتهايم، بازيها و تفريحات ايام کودکي و بلوغ عباس عليهالسلام را تاريخ روشن نکرده، ولي از دستوهاي اسلامي که درباره تفريح و شادي، صادر شده و نيز با توجه به اينکه عباس عليهالسلام مردي دلاور و شجاع بوده ميتوان استنباط کرد که آن حضرت با چه تفريحاتي دل خوش ميداشته است.
پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله و سلم فرموده است:
1- تفريح کنيد و بازي کنيد زيرا دوست ندارم که در دين شما خشونتي ديده شود. [1] .
2- اي فرزندان اسماعيل تيراندازي کنيد که پدرتان تيرانداز بود. [2] .
3- تيراندازي بهترين تفريحهاي شماست. [3] .
4- فرزندان خود را شنا و تيراندازي بياموزيد. [4] .
5- شمشيرها کليدهاي بهشتند. [5] .
6- شرط بندي روي اسب مباح است. [6] .
از دستور نخست معلوم ميشود که به طور کلي تفريح و بازي نه تنها براي کودکان بلکه براي بزرگسالان نيز در حدي که از زشتيها به دور باشد پسنديده و لازم است و از دستورهاي بعدي معلوم ميگردد که
[ صفحه 63]
پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم بهترين تفريحات را اسب سواري، تيراندازي، شمشيربازي و شنا معرفي کرده است تا مسلمانان غيور و شجاع بار آيند و زير بار ظلم و زور نروند و هميشه براي نبرد با بيديني آماده باشند.
و به يقين عباس عليهالسلام در کودکي و جواني اين فنون را فراميگرفته و به دستور پدر و برادران عزيزش که درود خدواند بر آنان باد وقتهاي آزاد خود را صرف تفريحات سالم مذکور ميساخته است.
چون تحقيق «کورت فريشلر» آلماني درباره دلاوريهاي عباس عليهالسلام و فنون نبرد جالب است آن را به اختصار در زير نقل ميکنيم:
«کورت فريشلر» دلايل پيروزي حضرت عباس بن علي عليهالسلام را در جنگ با کفار و اينکه حضرتش توانسته به تنهايي چند نفر را در روز عاشورا به دوزخ فرستد به شرح زير شماره ميکند.
1- در ميدان جنگ عباس عليهالسلام حسب و نسب خود را به صورت رجز برميشمرده و اين امر در تضعيف روحيه اعراب، مؤثر واقع ميشده است.
2- ريزهکاريهاي سواري را نيکو ميدانسته است.
3- در حال پيشروي، روي اسب از کمر برميگشته، تا بتواند از پشت سر هم، دفاع کند.
4- حرکت دست خود را با حرکت اسب جفت ميکرده، تا قدرت شمشيرش بيشتر شود و در هر ضربتي يک نفر را از کار بيندازد.
5- کساني که ميخواستهاند از عبور آن حضرت، مانع شوند خود مزاحم يکديگر ميشدهاند، و حرکت اسبها و تجمع آنها به ابوالفضل العباس عليهالسلام مجال ميداده که بهتر بر آنان بتازد و با ضربات شمشير، آنها را يکايک از اسبها به زير اندازد.
6- در حالي که اسب با سرعت ميتاخته، عباس عليهالسلام آن قدر روي زمين خم ميشده که نوک شمشيرش به زمين ميرسيده، بعد که به حريف
[ صفحه 64]
نزديک ميگشته، ناگهان برميخاسته و از پائين به طرف بالا شمشير ميانداخته، و دشمن که به اين فن آشنا نبوده و هميشه منتظر بوده که شمشير از بالا به زير فرود آيد و به همين جهت سپر را بر روي سر نگه ميداشته، غافلگير ميشده، و سرش با شمشير عباس عليهالسلام از تنش جدا ميگشته است. [7] .
[ صفحه 65]
|