امام حسين عليه‏السلام پس از شهادت امام حسن عليه‏السلام عهده‏دار امور امامت گرديد و امامت آن حضرت از سال 50 تا هنگام شهادتش (حدود ده سال) ادامه يافت، حضرت عباس عليه‏السلام در همه‏ي حوادث فرهنگي و سياسي و عبادي، در اين عصر، پيرو کامل و مخلص امام حسين عليه‏السلام بود، گويا تولد او در چهارم شعبان با توجه به تولد امام حسين عليه‏السلام [ صفحه 109] در سوم شعبان، براساس قلم تقدير، قلم پيروي عباس عليه‏السلام از حسين عليه‏السلام را نيز رقم مي‏زد، چرا که هميشه، چهار پيرو سه است. در ميان اين حوادث، دو حادثه‏ي بزرگ و مهم بود، که حضرت عباس در کنار برادر مي‏درخشيد و هرگز از خط فکري و عملي او جدا نشد: 1- در ماجراي بيعت گرفتن براي يزيد در عصر معاويه و نيز بعد از معاويه. 2- در ماجراي کربلا. براي روشن شدن مطلب، به توضيح هر يک مي‏پردازيم.