پس از شهادت اميرمؤمنان علي عليه‏السلام که در رمضان سال 40 (هـ ق) رخ داد، امام حسن عليه‏السلام زمام امور امامت و خلافت را به دست گرفت و مدت امامت آن حضرت، حدود ده سال طول کشيد. امام حسن عليه‏السلام در اين مدت در برابر معاويه قرار گرفته بود، از اين رو با حوادث تلخ بسيار و با فراز و نشيب‏هاي گوناگون روبرو شد، به خصوص ماجراي تلخ صلح با معاويه، که امام حسن عليه‏السلام آن را به عنوان يک آتش بس مشروط، براي حفظ و بازسازي نيروها پذيرفت، عده‏اي را بر آن واداشت که به آن حضرت اعتراض کردند و در اين رابطه، آن بزرگوار در فشارهاي سختي قرار گرفت، در همه‏ي اين بحران‏ها، حضرت عباس عليه‏السلام مطيع برادر بود و از او به عنوان امام، اطاعت و پيروي مي‏کرد و کوچکترين مخالفتي از او نسبت به امام حسن عليه‏السلام ديده نشد.