در زيارت نامه‏ي حضرت عباس عليه‏السلام در روز عيد فطر و قربان آمده: السلام عليک ايها العبد الصالح و الصديق المواسي؛ سلام بر تو اي بنده‏ي صالح و راستين و فداکار. واژه‏ي «صديق» به اصطلاح ادبي مبالغه در صدق و صداقت است، اين لقب براي عباس عليه‏السلام بيانگر خلوص و راستي و درستي و فکر، [ صفحه 88] روش و منش او در همه‏ي ابعاد زندگي است و اين صفت به طور کامل، لقبي است که ويژه معصومين عليهم‏السلام است. از اين راه نيز به صداقت همه جانبه‏ي حضرت عباس عليه‏السلام پي مي‏بريم، چرا که در واقع اين لقب، امضاي تکميلي براي ساير لقب‏هاي آن حضرت است، به عبارت روشن‏تر نشانگر صدق، حقانيت، کمال و اخلاص در همه‏ي القابش مي‏باشد.