عباس عليه‏السلام را اطلس مي‏خواندند، زيرا اين کلمه به معني سرخ تيره‏رنگ و شجاع، چابک و دلاور دريا دل مي‏آيد. آن حضرت چنانکه در صحنه‏هاي گوناگون نشان داد، دلاوري بي‏بديل بود. حتي دستهايش را قطع کردند، تسليم نشد و همچنان مي‏جنگيد و به طور کلي ترس در قاموس زندگي او وجود نداشت و در نبرد در برابر هزاران نفر هرگز وحشت نکرد، چنانکه فرازهايي از قهرماني‏هاي او را در فصل سوم خاطرنشان خواهيم ساخت. [1] .