نام مبارک آن حضرت، «عباس» عليه‏السلام است. نام مبارک پدر بزرگوار آن حضرت، جناب مولي الموحدين، امام المتقين، اميرالمؤمنين، اسدالله الغالب، امام علي بن ابي‏طالب عليه‏السلام، وصي بلا فصل جناب نبي اکرم، حضرت ختمي مرتبت، حضرت محمد بن عبدالله صلي الله عليه و آله و سلم، و امام اول شيعيان جهان مي‏باشد. نام مبارک مادر بزرگوار آن حضرت، حضرت فاطمه عليهاالسلام معروف به «ام البنين»، دختر «حزام بن خالد کلبي» است. زمان ولادت مبارک آن حضرت، - بنا برمشهور - روز چهارم، از ماه شعبان، سال بيست و شش هجري قمري، مي‏باشد. مکان ولادت مبارک آن حضرت، شهر مقدس مدينه‏ي منوره، در کشور عربستان (حجاز) مي‏باشد. آن حضرت، داراي لقب‏هاي فراواني است که از جمله‏ي آنها مي‏توان «قمر بني‏هاشم» و «باب‏الحوائج» را نام برد. آن حضرت، داراي کنيه‏هاي متعددي است که از جمله‏ي آنها، «ابوالفضل» و «ابوفاضل» را مي‏توان نام برد. [ صفحه 16] مدت عمر شريف و با برکت آن حضرت، سي و چهار سال و پنج ماه و شش روز، (بر اساس تاريخ و سال و ماه قمري،) مي‏باشد. زمان شهادت مظلومان و افتخار آفرين آن حضرت، روز دهم از ماه محرم الحرام، سال شصت و يک هجري قمري مي‏باشد. مکان شهادت جانگداز و غرور آفرين آن حضرت، کنار نهر علقمه، در سرزمين کربلا، از شهرهاي کشور عراق مي‏باشد. آن حضرت، هنگام شهادت، مقام سپهداري و پرچمداري سپاه حضرت امام حسين عليه‏السلام را عهده دار بود. قاتلان آن حضرت - طبق زيارت ناحيه‏ي مقدسه - «يزيد بي رقاء جهني» و «حکيم بن طفيل طايي»، مي‏باشند. مرقد آن حضرت در کربلاي معلا است که داراي گنبد و بارگاه و صحن و سراي ملکوتي و بزرگ بوده و در تمام طول سال عموما و در ايام دهه‏ي عاشوراي حسيني عليه‏السلام، خصوصا، محل زيارت زائران بي شماري است که از اقصي نقاط عالم به آن مکان مقدس مشرف شده و پروانه‏وار گرد شمع ضريح مطهر آن حضرت طواف نموده و بر مظلوميت آن حضرت اشک ماتم ريخته، جسم و جان خود را جلا و صفا داده و پس از گرفتن حوائج مادي و معنوي خود، آن مکان مقدس را به اميد زيارتي ديگر به سوي وطن خود ترک مي‏کنند.