در حديثي شريف چنين آمده است: جناب کشاف حقايق، امام به حق ناطق، رئيس مذهب حقه‏ي شيعه، حضرت امام جعفر صادق عليه‏السلام، درباره‏ي جلالت و عظمت مقام جناب قمر بني‏هاشم، حضرت ابوالفضل العباس عليه‏السلام فرموده است: «کان عمنا العباس بن علي عليهماالسلام: نافذ البصيرة. صلب الايمان. جاهد مع أبي‏عبدالله عليه‏السلام. و أبلي بلاء حسنا. و مضي شهيدا». [1] . يعني: «عموي ما حضرت عباس بن علي عليهماالسلام: 1. داراي بصيرتي نافذ و بينشي کارگر بود. 2. داراي ايماني با صلابت، محکم و استوار بود. 3. همراه حضرت اباعبدالله الحسين عليه‏السلام به جهاد و پيکار با دشمنان اسلام پرداخت. 4. به خوبي از عهده‏ي آزمايش سخت الهي، برآمد. 5. سرانجام به فوز شهادت نائل آمد». در فرازي از زيارت نامه‏اي که از جانب حضرت امام جعفرصادق عليه السلام، [ صفحه 33] درباره‏ي جناب قمر بني هاشم حضرت ابوالفضل العباس عليه‏السلام، شرف صدور پيدا کرده است، چنين مي‏خوانيم: «السلام عليک ايها العبد الصالح، المطيع لله و لرسوله و لأميرالمؤمنين و الحسن و الحسين صلي الله عليهم و سلم. السلام عليک و رحمة الله و برکاته و مغفرته و رضوانه، علي روحک و بدنک. أشهد و أشهد الله أنک مضي به البدريون و المجاهدون في سبيل الله، المناصحون له في جهاد أعدائه، المبالغون في نصرة أوليائه، الذابون عن أحبائه. فجزاک الله أفضل الجزاء و اکثر الجزاء و اوفر الجزاء و أوفي جزاء أحد ممن و في ببيعته و استجاب له دعوته و أطاع ولاة أمره». [2] . يعني: «سلام بر تو، اي بنده‏ي شايسته، و پيرو فرمان خداوند متعال، پيرو فرمان پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و سلم و اميرمؤمنان و امام حسن و امام حسين که صلوات و سلام خداوند متعال، بر آنان باد! سلام بر تو باد! و رحمت خداوند متعال، برکاتش، مغفرتش، و رضوانش بر روح (مقدس) و بدن (مطهر) تو باد! من خود، گواهي مي‏دهم، و خداوند متعال را نيز گواه مي‏گيرم که تو همانند جنگجويان مسلمان جنگ بدر، و مجاهدان در راه خداوند متعال، از اين دنيا رفتي. همان مجاهداني که در جهاد با دشمنان، خير خواه دين بودند، و آخرين کوشش خود را در ياري اولياي خداوند متعال، نمودند، و به خوبي، از حريم دوستان خداوند متعال، به دفاع برخاستند. [ صفحه 34] خداوند متعال، به تو بهترين و بيش‏ترين و کامل‏ترين پاداشي را که به يکي از افرادي که به بيعتش با خداوند متعال وفا کرده، دعوت خداوند متعال را اجابت نموده، و از واليان امر (يعني: امامان معصوم عليهم‏السلام) خود، اطاعت مي‏کند، عطاء فرمايد»! در فراز ديگري از اين زيارتنامه، چنين مي‏خوانيم: «أشهد أنک قد بالغت في النصيحة و أعطيت غاية المجهود، فبعثک الله في الشهداء، و جعل روحک مع أرواح السعداء و أعطاک من جنانه أفسحها منزلا و أفضلها غرفا و رفع ذکرک في العالمين في عليين، و حشرک مع النبيين و الصديقين و الشهداء و الصالحين و حسن أولئک رفيقا». [3] . يعني: «من، گواهي مي‏دهم که در خيرخواهي امت، نهايت سعي و تلاش خود را به کار گرفتي، و تا آخرين توان خود، براي پيروزي دين الهي، اهتمام ورزيدي، تا اين که خداوند متعال، تو را در مقام رفيع شهيدان، بر انگيخت، و روح تو را، با ارواح سعادتمندان پيشگاه خداوند متعال، محشور نمود و خداوند متعال، از ميان بهشت‏هاي خود، عالي‏ترين و شکوهمندترين جايگاهش را به تو عطا فرمود، و نام تو را در بلندترين و با شکوه‏ترين جايگاه‏هاي جهانيان (در دنيا و آخرت)، بلند کرد، و تو را با پيامبران، صادقان، شهيدان و صالحان که برترين رفيقان هستند، محشور فرمود»! و بالأخره، حضرت امام جعفر صادق عليه‏السلام، در فراز پاياني، زيارتنامه‏ي جناب قمر بني‏هاشم حضرت ابوالفضل العباس عليه‏السلام، چنين مي‏فرمايد: «أشهد أنک لم تهن و لم تنکل، و أنک مضيت علي بصيرة من أمرک، مقتديا [ صفحه 35] بالصالحين و متبعا للنبيين». [4] . يعني: «من، گواهي مي‏دهم که تو، در امر دينت، هيچ‏گونه سستي نکردي، و در برابر دشمن، باز نايستادي، و به درستي که تو، با کمال بصيرت و آگاهي، از دنيا رفتي، در حالي که به صالحان، اقتدا نموده، و از پيامبران الهي عليهماالسلام، پيروي کردي». [5] .