مادر روزگار ديگر فرزندي مانند عباس بن علي نياورد، آن بزرگ‏مرد با گذشت، آن مرد فداکار و جانباز، آن مرد جوانمرد و قهرمان؛ آن مرد مردافکن و آبرومند در پيشگاه لايزال حقيقتا گويا کلمه‏ي مرد و مردانگي و جوانمردي براي آن حضرت وضع شده و حقيقتي است در اطلاقش بر آن بزرگ‏راد مرد، نويسندگان خبير و بصير نوشته‏اند فکان ابوالفضل جامع الفضائل: عباس ابن علي ابوالفضل داراي تمام فضائل انساني و معنوي بود. ابي‏حمزه‏ي ثمالي نقل مي‏کند که روزي امام زين‏العابدين [ صفحه 90] عليه‏السلام نظر کرد به سوي عبيدالله فرزند عباس بن علي و اشک آن حضرت جاري شد و بعد فرمود روزي نگذشت بر رسول خدا مانند روزي که کشته شد حمزة بن عبدالمطلب عموي آن حضرت شير خدا و شير رسول او و بعد از آن روزي نگذشت بر آن حضرت مانند روز موته که کشته شد پسر عمش جعفر بن ابي‏طالب و بعد امام فرمود: و لا يوم کيوم الحسين و نبود روزي مثل روز حسين که سي هزار مرد او را محاصره کردند و تقرب مي‏جستند به ريختن خون او سپس امام سجاد (ع) فرمود: رحم الله عمي العباس بن علي فلقد آثر و ابلي و فدي اخاه بنفسه حتي قطعت يداه فابد له الله بجناحين يطير بهما مع الملائکة في الجنة کما جعل لجعفر بن ابي‏طالب و ان للعباس عند الله تبارک و تعالي منزلة يغبطه عليها جميع الشهداء يوم القيامة (خصال، بحار و غير اين دو) خدا رحمت کند عمويم عباس را برادر را بر خويش مقدم و جان گرامي فداي او نمود تا اين که دو دست او از تن جدا گرديد، و خداوند متعال در عوض دو بال به او عنايت فرمود که همچون جعفر ابن‏ابيطالب در بهشت با فرشتگان پرواز کند؛ و از براي عباس در نزد خداوند مقام و مرتبه‏اي است که در روز قيامت تمام شهداء غبطه مي‏برند و آرزوي آن درجه و مقام را دارند. در اين عبارت امام سجاد عليه‏السلام تصريح نموده است که عباس بن علي بر تمام شهداء حتي حمزه و جعفر فضيلت دارد و اخبار بر افضليت شهداء کربلا عموما و فضيلت ابوالفضل بر آنان خصوصا زياد است. عمدة الطالب از مفضل بن عمر روايت کرده که امام صادق [ صفحه 91] عليه‏السلام فرمود: کان عمنا العباس بن علي نافذ البصيرة صلب الايمان جاهد مع ابي عبدالله و ابلي بلائا حسنا و مضي شهيدا عموي ما عباس داراي بصيرت نافذ و ايماني محکم بود، او در رکاب برادر بزرگوارش ابا عبدالله (ع) با دشمنان پيکار و جهاد کرد و خويش را به بلاي نيکوئي افکند و امتحان خوبي داد تا آن که شربت شهادت نوشيد... در عصر تاسوعا امام حسين عليه‏السلام خطاب به عباس بن علي نموده و فرمود؛ ارکب بنفسي انت يا اخي: جانم فدايت برادر سوار شو، اين سخن از ناحيه‏ي امام نهايت عظمت و بزرگي ابوالفضل را مي‏فهماند، عباس بن علي آن قدر منزلت دارد و اوج گرفته است که امام عليه‏السلام به او مي‏فرمايد جانم فدايت، امام حسين عليه‏السلام به او مي‏فرمود تو صاحب پرچم مني و هرگاه تو بروي لشکر من متفرق و پراکنده مي‏شود. در خبر منقول از سيد محمد علي شاه عبدالعظيمي است: که وقتي امام سجاد عليه‏السلام براي دفن اجساد طاهره آمد بدن مقدس سيدالشهداء و ابوالفضل را تنها به مقر هر يک نزول داد بعد به بني اسد فرمود: ان معي من يعينني، راضي نشد بدن مطهر ابوالفضل عمويش را کسي مس کند و شخصا خود عهده‏دار دفن او گرديد، خلاصه آن که همواره قمر بني هاشم عليه‏السلام نزد ائمه‏ي دين معظم و معزز بوده است. اي ماه بني هاشم کجا قلم را توانائي شمارش آن همه فضائل و بزرگواري تو است تو با آن روح بزرگ و ملکوتي‏ات با آن زندگي سراسر افتخار و جاودانت، با آن مقام قرب و خداجوئي‏ات قابل [ صفحه 92] درک بي‏نهايت کوچک‏ها نيستي، چه اين که بي‏نهايت بزرگ و در پيشگاه ربوبي بسي مقربي اي فرزند رشيد علي و اي سپهسالار حسين عزيز از تو خواهانيم ما را مشمول الطاف بيکران خود قرار دهي و از کرم و لطفت بهره‏ورمان سازي. ما را در کار دين و دنيا به تو نياز است. اي باب الحوائج و اي درياي جود و بخشش، در اين گاه درماندگي دست‏هائي را که به سويت کشيده و بذيل عنايتت متوسلند نوميد مفرما. توفيق زيارت تربت مقدست نصيب عشاق پروانه صفت مرقد مطهرت بفرما و در اين ميان به نگارنده‏ي اين کتاب توجهي فرموده بر بيچارگي و پريشاني‏اش ترحم فرما... [ صفحه 94]