عباس بن علي در مواسات با برادرش حسين عليهالسلام نمونه بود ميبينيم در آن گاهي که داستان جان پيش ميآيد و هر کس به حفاظت خود ميپردازد او جان در کف گرفته و تقديم سالار شهيدان ميدارد، هنگامي که شمر بن ذي الجوشن از ابن زياد خواهش کرد که امان نامهاي براي عباس بن علي و برادرانش بنگارد و در اختيار او بگذارد، عبيدالله تأمين کتبي به وي داد شمر نهم محرم به کربلا آمد در پشت خيمههاي امام عليهالسلام فرياد زد: (اين بنوا اختنا) کجايند پسران خواهر ما، (چون امالبنين از قبيلهي بني کلاب و شمر هم از همان قبيله بود) عباس بن علي اعتنائي نکرد اما امام حسين عليهالسلام فرمود: پاسخ او را بدهيد اگرچه فاسق است عباس (ع) با عدم رضايت به فرمان امام نزد او آمد و فرمود: چه ميگوئي؟ شمر گفت تو و برادرانت: عبيدالله و جعفر و عثمان طبق امان نامهي عبيدالله آزاد و از تعرض در امانيد راه خود
[ صفحه 87]
گيريد و جان به سلامت ببريد يا ملازم فرمان يزيد شويد!!!
ناگاه عباس بن علي غضبناک شده فرمود: اي دشمن خدا دستهاي تو بريده باد با اماني که آوردهاي: اي ملعون خدا تو و امانت را از رحمت خود دورنمايد ما را امر ميکني که از برادر و مولا و آقاي خود حسين پسر فاطمه (ع) دست برداريم و فرمانبرداري فاسق فاجر زنازاده را بنمائيم ما را امان ميدهي و از براي فرزند رسول خدا امان نيست! شمر برگشت و فکر نميکرد عباس بن علي در زمينهي برادري حتي تا پاي جان ايستادگي داشته باشد در عبارت زيارتي که منقول از امام صادق (ع) است اشاره به اين فداکاري و مواسات شده است: «اشهد لقد نصحت لله و لرسوله و لأخيک - فنعم الأخ المواسي بنفسه، و در زيارت ناحيه منتسب به امام زمان (ع) به مواسات اشاره نموده و ميگويد: السلام علي ابي الفضل العباس المواسي اخاه بنفسه آيا از خود گذشتگي و جوانمردي از اين بالاتر تصور دارد؟ که خود در عطش شديد باشد و از تشنگي زبان در کامش بخشکد در عين حال زماني که از آب بهرهياب شود با کام خشک به نيروي بازو به دريا پا نهد و آب در اختيارش قرار گيرد اما با يک دنيا ايثار و جوانمردي از نوشيدن آب تنها به علت اين که برادرش تشنه کام است خودداري کند همهي مورخين نوشتهاند: عباس به شريعهي فرات وارد شد کفي از آب برداشت و بر چهرهي داغ و دهان خشک و لبهاي تفتيده از عطش نزديک ساخت تا خواست آب را بنوشد از عطش برادرش ياد آورد فذکر عطش اخيه الحسين با اين يادآوري از خوردن آب چشم پوشيد وآب را بريخت لب تشنه مشک را پر آب نموده بيرون آمد.
[ صفحه 88]
به دريا پا نهاد و خشک لب بيرون شد از دريا
مروت بين جوانمردي نگر غيرت تماشا کن
آري اين نمونهي مواسات و از خود گذشتگي براي احدي اتفاق نيفتاده است مگر براي علي (ع) که در ليلة المبيت در بستر پيامبر اسلام خوابيد و از جان خود گذشت در روز عاشورا هم عباس فرزند جوانمردش جان به کف گرفت وتقديم کوي حسين عزيزش که فرزند پيغمبر بود نمود و از فداکاري و جانبازي در راه هدف او دريغ نکرد.
|