يقين و وفاداري از لوازم ايمان است. هر چه ايمان شخص قويتر باشد وفاداري او نيز شديدتر است. حضرت ابوالفضل (عليه‏السلام) به خوبي از اين کمال برخوردار بوده است. او مردم عراق و کوفه را به خوبي مي‏شناخت و مي‏دانست که آنان عهد شکنند. زندگي پدر بزرگوارش علي (عليه‏السلام) و برادرش امام مجتبي (عليه‏السلام) را به خوبي [ صفحه 47] تجربه کرده بود. او به خوبي مي‏دانست که کوفيان اهل درهم و دينارند و به راحتي امام و مقتداي خويش را تنها مي‏گذارند. اما اين همه خللي بر روحيه قوي و يقين استوار وي، وارد نکرده و همچنان سرسختانه از برادرش حمايت مي‏کرد تا جام شهادت را سرکشيد.