حامي الظعينه يا حامي بانوان يکي ديگر از القاب آن حضرت است. از آن جائي که آن حضرت بانوان همراه کاروان حسيني را تحت حمايت خويش داشت و در سفر از آنان کاملا مواظبت مي‏نمود و آنان را به هنگام سوار و پياده شدن مراقبت مي‏نمود، اين وصف و لقب را به آن حضرت داده‏اند. سيد جعفر حلي آن حضرت را اينگونه توصيف مي‏نمايد که: حامي الظعينه اين منه ربيعه ام اين من عليا ابيه مکرم [1] . حامي بانوان کجاست، ربيعه کجاست، پدر حاميان بانوان کجاست، علي مکرم کجاست. اين نکته قابل ذکر است که حمايت از زنان و محبت به آنان از والاترين اعمال شايسته است و عنايت ويژه الهي را لازم دارد. نبي گرامي اسلام (صلي الله عليه و آله) سفارش نموده‏اند که: [ صفحه 36] «اتقوا في النساء فانهن عوان» [2] . درباره زنان پروا داشته باشيد (مواظب آنان باشيد) که آنان نزد شما اسيرند. باز نبي گرامي اسلام (صلي الله عليه و آله) در اين باره مي‏فرمايند: «کلما ازداد العبد ايمانا ازداد حبا النساء» [3] . هر قدر بر ايمان بندگان افزوده گردد بر علاقه و محبت آنان نسبت به زنان نيز بيشتر مي‏گردد. امام صادق (عليه‏السلام) نيز در اين مقوله مي‏فرمايد: «کل من اشتد لنا حبا اشتد لنساء حبا» [4] . در (دل) هر کسي که حب ما شديدا باشد، علاقه و محبت او به زنان نيز شديدتر است. بر اين اساس هر کسي لياقت و شايستگي حمايت مردانه از قشر زنان را ندارد. با توجه به رابطه الهي و تجليات اوصافي بين خداوند سبحان و نمود بيشتر اين تجليات از جمله عطوفت و زيبائي در زنان، بايد حمايت هم به گونه‏اي باشد که شخص حامي، خود نمود بيشتري از اين تجليات را داشته باشد. اين درجه‏اي است که حقا به بندگان زبده و برجسته الهي، عنايت [ صفحه 37] مي‏گردد. از اين رو ابوالفضل العباس (عليه‏السلام) نيز با توجه به عدم توان زنان در طول مسير مکه تا کربلا و تا زمان شهادت کاملا از آنان مواظبت مي‏نمود و حاجات آنان از قبيل رساندن آب و غذا را برآورده و مهيا مي‏فرمودند. اما بعد از شهادت اين سردار سرفراز است که مي‏بينيم با حمله دشمن منافق و کوفيان بي آبرو معجرها از سر آنان کشيده و جواهرات زنانه آنان به يغمي مي‏رود. و با رعب و ترس فراوان در بيابان کربلا متفرق شده و اسير خار و خاشاک مي‏گردند. خداوند سبحان دشمنان آنان را لعنت روز افزون بنمايد. تا اينجا بخشي از القاب آن حضرت مورد بررسي قرار گرفت. بر اساس فضيلتهاي بي شمار آن حضرت، القاب بيشتري براي آن حضرت عنوان گرديده است که اکتفاء به اين مقدار اليق به شان اين کتاب است. [ صفحه 41]