يکي از علماي بزرگ به نام شيخ کاظم سبتي گفته است: يکي از شخصيتهاي مهم علمي و مورد اطمينان نزد من آمد و گفت: من پيام رسان حضرت ابوالفضل (عليه‏السلام) هستم، آقا را در خواب ديدم که فرمودند: «چرا شيخ کاظم سبتي مصيبت مرا نمي‏خواند؟» گفت: «زياد شنيده‏ام که شيخ کاظم مرثيه جانسوز شما را مي‏خواند.» فرمود: «از طرف من به شيخ کاظم بگو که اين مصيبت را بخوان: «اگر سواره‏اي بر مرکبي سوار باشد، وقتي مي‏خواهد از روي اسب به زمين بيفتد، معمولا دستها را روي زمين مي‏گذارد [ صفحه 60] و سپس صورت را قرار مي‏دهد، ولي آن سواري که تيرها بر بدنش فرو رفته و دست در بدن ندارد، چگونه به زمين مي‏خورد؟» [1] . [ صفحه 61]