«حضرت حمزه يکي از مردان شجاع و با ايمان صدر اسلام بود به طوريکه حضرت محمد (صلي الله عليه و آله) در مورد حضرت حمزه فرموده است: او شير خدا و رسولش است.» سيد بن طاووس از زبان پيامبر (صلي الله عليه و آله) نقل مي‏کند که در شبي که فرداي آن روز حمزه مورد آسيب قرار گرفته بود به او فرمودند: «تو مدتي غائب خواهي شد (ظاهرا اشاره به مرگ) پس اگر خداوند از تو درباره دستورات اسلام و شرايط ايمان بپرسد، چه خواهي گفت.» حمزه گريست و گفت: «مرا هدايت نما و دين حق را به من بياموز». [ صفحه 51] پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله) فرمودند: «شهادت مي‏دهي به يگانگي خداوند و به رسالت محمد (صلي الله عليه و آله) و به ولايت علي (عليه‏السلام) و اين که امامان [بعد از من] از نسل حسين (عليه‏السلام) و فاطمه (عليهاالسلام) سرور بانوان جهان است و جعفر طيار که همراه با ملائکه در بهشت به پرواز در مي‏آيد، برادرزاده توست و اين که محمد و خاندانش بهترين مردمانند.» حمزه گفت: «شهادت مي‏دهم و تصديق مي‏کنم.» رسول خدا (صلي الله عليه و آله) فرمودند: شهادت مي‏دهي که تو سرور شهيدان و شير خدا و شير رسول او هستي.» وقتي حضرت حمزه (عليه‏السلام) اين کلام را شنيد، تاب نياورده و از هوش رفت. سپس بپاخواست و چشمان حضرت را بوسيد و گفت: «به آن شهادت مي‏دهم و خدا را شاهد مي‏گيرم و خدا براي شهادت کافي است.» و نيز روايت شده است که پس از شهادت حضرت حمزه (عليه‏السلام) پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله) براي نماز او 70 تکبير گفت، در حالي که براي نماز ميت تنها 5 تکبير مي‏گويند و اين نکته نشان از مقام والاي حضرت حمزه (عليه‏السلام) مي‏دهد. [1] . [ صفحه 52]