حضرت اباالفضل (عليه‏السلام) در بسياري از امور اجتماعي مانند پدرش، حضرت علي (عليه‏السلام) بود. به اين نمونه‏ها توجه کنيد: عباس (عليه‏السلام) پشت و پناه امام حسين (عليه‏السلام) بود، درست مانند پدرش که پشت و پناه حضرت محمد (صلي الله عليه و آله) بود. همان شجاعت، استقامت، مردانگي، قدرتمندي که حضرت علي (عليه‏السلام) در جنگهاي بدر و خندق و احد ابراز داشت، حضرت عباس (عليه‏السلام) در کربلا جلوه‏گر ساخت. همان گونه که حضرت علي (عليه‏السلام) هر شب به يتيمان و مستمندان مدينه سرکشي مي‏کرد و براي آنها نان و خرما مي‏بردند، حضرت اباالفضل (عليه‏السلام) نيز به اتفاق برادرش [ صفحه 36] بسياري از گرسنگان و ايتام مدينه را زير نظر داشت و براي آنها مواد غذايي و... مي‏برد. حضرت اباالفضل (عليه‏السلام) مانند پدرش که باب الحوائج پيغمبر (صلي الله عليه و آله) بود و هر کس براي حاجتي نزد ايشان مي‏رفت، اول بايد به سراغ علي (عليه‏السلام) مي‏رفت، حضرت امام حسين (عليه‏السلام) نيز براي رفع حوائج مردم، بيشتر آنها را به حضرت عباس (عليه‏السلام) معرفي مي‏کرد. آري اين قدر شباهت به يک امام نمي‏تواند عادي باشد. اين خصوصيات و شباهت‏ها است که باعث شد حضرت قمر بني‏هاشم به چنين مردي در تاريخ اسلام تبديل شود. مردي که الگوي عالي براي مردانگي و جوانمردي و ايثار و گذشت و فداکاري است، مردي که آئينه تمام نماي ولايت‏پذيري است، و در آخر نيز جان خود را فداي اين راه مي‏کند. باشد که اين چنين فردي الگوي ما در زندگي باشد که هم سعادت دنيوي و هم سعادت اخروي شامل حال ما گردد. [ صفحه 37]