آن گاه که بر کناره ي دريا به بي کران نيلي آب خيره مي شويم و در شکوه و وسعت آن حيران مي مانيم، با دو احساس گونه گون روبه روييم: احساس فروتني و خشوع و بيمناکي در پيشگاه اين به شکوه بيکرانه که اگر تن به آن بسپاريم در کامش فرو خواهيم رفت و برنخواهيم آمد؛ و احساس همدلي و انس و همزادي با اين آبي نجيب و آرام بخش که اگر چشم از آن برداريم، مغبون و تنها خواهيم ماند. انسانهاي بزرگ و بيکرانه نيز از همين گونه اند. به عباس بنگر: آن گاه که در عظمت وصف ناپذيرش خيره مي شوي، حيراني و خشوع سر تا پايت را فرا مي گيرد و با اين حال، هرگز نمي تواني چشم از او برگيري. ديرگاهي در او خيره مي ماني و در ژرفاي جانت را از شکوه و بزرگي اش طراوت مي بخشي، گر چه مي داني اگر گامي پيش روي غرقه خواهي شد. با اين خشوع آميخته به نياز، با اين احتياط همراه با اشتياق، بر ساحل درياي عباس مي ايستيم تا از دريچه ي اين حيرت به هدايت برسيم؛ تا از رهگذر اين خشوع به شهود دست يابيم؛ تا از پنجره ي اشراقي نگاه او به بوستان عصمت نظر بگشاييم. واژه هاي خميده، قلم لرزان، اشک آميخته به شوق، و ادبي که از هر تبسم قلم مي تراود، گواه اين حضور شرمسارانه و محتاجانه بر ساحل دريايي بيکرانه اند. [ صفحه 12] اينک که به ياد و نام عباس کارنامه ي افتخارات جانبازان اين ميهن نقش پذيرفته است، سزاوارترين کسان براي ايستادن بر اين ساحل، همانانند؛ همانان که لحظه هاي حضور در گرماگرم ايثار و جانبازي را حس کرده اند، همانان که در غلتيدن دست در زير پاي خويش را لمس کرده اند، همانان که يک «يا عباس» گفته اند و صد «لبيک» شنيده اند. سعادتمنديم که به يمن نام و ياد جانبازي و جانبازان، افتخار يافته ايم تا اين دفتر را پيش روي مخاطبان آشنا بگشاييم. و يقين داريم که گر چه ياراي تن زدن به اين دريا را نداريم؛ همين تماشا و درنگ توشه اي خواهد بود براي سرمشق پذيري از آن والاي ولي. پس اگر اين مقصود حاصل گردد که رسم و راه و انديشه ي «عباس بن علي» که در ذهن و جان جانبازان ما نشسته است، عمق و استمرار پذيرد، به مقصد رسيده ايم و خداوند را شاکريم. با اين هدف، چندي است پژوهشي گسترده را آغاز کرده ايم و اميدواريم ثمره ي آن را در دفترهاي گونه گون براي مخاطباني از سطوح مختلف عرضه کنيم. دفتري که پيش رو داريد، نخستين حاصل اين تلاش است که بيشتر با جوانان پاکدل سر گفت و گو دارد. در اين اثر، از تکاپوهاي محض علمي و چند و چون هاي کلامي و بحث انگيز نشاني نيست. ناب ترين پژوهه هاي تاريخي و روايي با زباني ساده و گويا و جوان پسند گرد آمده است تا بيشتر بر تربيت «عباس پسند» اين نسل سترگ پاي فشرده شود. بحث هاي ديگر از اين گونه هاي ديگر؛ مي ماند براي دفترهاي پسين، باذنه و عونه! معاونت امور فرهنگي، اجتماعي و هنري بنياد جانبازان انقلاب اسلامي مرکز تحقيقات اسلامي جانبازان [ صفحه 13]