عالمان ادبيات عرب، لقب را لفظي مي‏دانند که دلالت بر عظمت و رفعت مقام و يا حقارت و پستي شخصيت افراد مي‏کند. لفظي که در مدح انسانها و يا نکوهش آنان است. اهل بيت عليهم‏السلام داراي آفاق بي‏کران از صفات الهي ملکوتي‏اند. القابي لبريز از فضيلت دارند و هيچ صفتي يا لقبي که حاکي از نکوهش باشد در دايرة المعارف شخصيت آنان يافت نمي‏شود. (ر. ک: بطل العلقمي، ج 2، ص 11).