«جئتک يابن اميرالمؤمنين عليه‏السلام وافدا اليکم و قلبي لکم مسلم و انا لکم تابع و نصرتي لکم معدة». در اين چند جمله از زيارت حضرت به زاير تعليم مي‏دهد که حضرت عباس عليه‏السلام - گرچه امام نيست - ولي از امامان جدا نيست بلکه برنامه‏ي آن حضرت برنامه‏ي امامان است پس بايستي در برابر او تسليم بود و از او تبعيت نمود و او را ياري کرد همان‏گونه که در برابر ائمه تسليم و تبعيت لازم است، ياري نمودن آن حضرت نيز لازم است. اباالفضل عليه‏السلام از آنهاست، آنان رجعت دارند او هم دارد، شيعه پيرو ائمه است پيرو آن حضرت نيز هست با آنهاست با عباس نيز هست با دشمنان آنان دشمن است همچنان با دشمنان وي. [ صفحه 104] در آخر لعن و نفرين را تکرار فرموده است و بيان فرموده که اين لعن و نفرين شامل همه‏ي کساني است که به نحوه‏اي در برابر سيدالشهداء جبهه گرفتند. خواه در جنگ و به شهادت رساندن حضرت در کربلا حاضر بودند يا نه فقط با زبان عليه حضرت اقدام مي‏کردند. تاکنون دوازده فضيلت از فضيلت‏هاي حضرت را که در اذن دخول آمده بود به نحو مختصر شرح دادم و اکنون به نقل فضيلت‏هايي مي‏پردازم که در زيارت آن حضرت آمده: