اين موضوع نزديک به معناي تسليم است و مراد آن است که قمر بني‏هاشم عليه‏السلام امامت برادرش را تصديق کرد و آن را باور داشت و در رجزهايش در روز عاشورا به اين معنا اشاره کرده است.