مرحوم کلباسي نوشته است: صديقه طاهره - چنانچه مضمون روايت است - مي‏فرمايد: بس است براي شفاعت امت دو دست فرزند ابوالفضل. و يکي از علماي موثقين نقل نموده: يکي از اهل کربلا حضرت سيدالشهداء را روزي دو مرتبه و سه مرتبه زيارت مي‏کرده، و به زيارت حضرت ابي‏الفضل عليه‏السلام نمي‏رفته مگر هر ده روز يک مرتبه، پس حضرت زهرا عليهاالسلام را در خواب ديد و سلام کرد و آن مخدره از او اعراض نمود. عرض کرد: «سيدتي ما تقصيري؛ بانوي من! تقصير من چيست؟» فرموده بود: «استقلالک من زيارة ولدي؛ تو فرزند مرا کم زيارت نموده‏اي». عرض کرد: «روزي دو مرتبه و سه مرتبه زيارت مي‏کنم». فرموده بود: «نعم تزور ولدي الحسين هکذا و لا تزور ولدي العباس الا قليلا؛ بلي فرزندم حسين را اين چنين زيارت مي‏کني ولي فرزندم عباس را زيارت نمي‏کني مگر اندک». [1] . مأخذ اصل اين جريان و روايتي که صاحب خصايص عباسيه به آن اشاره کرده است اسرارالشهادة مرحوم دربندي است. به معالي‏السبطين مجلس بيست و يکم از فصل نهم مراجعه شود. معلوم است کسي که صديقه طاهره عليهاالسلام او را فرزند خود بخواند - طبق اين نقل - چه مقامي دارد. [ صفحه 82]