که باز از نشانه‏هاي يلي و پهلواني است و حضرت عباس به آن آراسته بود. و اما از بعد ديگر يعني ملکات و کمالات معنوي، در عباراتي که از نويسندگان نقل نموديم دو صفت و ملکه از ملکه‏هاي پسنديده براي حضرت عباس ديده مي‏شود: يکي ملکه شجاعت، ديگري ملکه جرأت. مرحوم شيخ طبرسي در تعريف شجاعت مي‏گويد: «الشجاعة شدة القلب عند البأس». «شجاعت قوت قلب است در وقت نبرد». اميرالمؤمنين عليه‏السلام فرموده: «قوام آن به غضب است». [ صفحه 80] ظاهرا معناي فرمايش حضرت اين است: شجاعت هنگام غضب بروز مي‏کند و تا انسان غضب ننمايد وارد کارزار نمي‏شود و غضب همان خشم است و انسان وقت جنگ خشمگين است. در روايتي از رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم آمده است: «اشجع الناس من غلب هواه» [1] . «شجاع‏ترين مردم کسي است که بر هواي نفس خود چيره شود». و در روايتي شجاعت از اوصاف پيامبران به شمار آمده است [2] شجاعت معصومين عليهم‏السلام معروف و مشهور است به کتب تاريخ و سيره مراجعه شود. درباره‏ي شجاعت ابوالفضل عليه‏السلام در بخش حادثه عاشورا مطالبي ذکر مي‏گردد و در بحث حضور حضرت در جنگ صفين مطالبي ذکر گرديد. يکي ديگر از ملکه‏هاي حضرت جرأت است که بدون واهمه و ترس بر دشمنان يورش مي‏برد و آنان را تار و مار مي‏کرد. در اين راستا از قضاياي حادثه روز عاشورا استفاده نمود.

[1] مستدرک سفينةالبحار، ج 5، ص 270، واژه‏ي «شجع». [2] بحارالانوار، ج 71، ص 342، ح 1.