در اين راستا هر چند تتبع نمودم به مطلب خاصي دست نيافتم ولي در لابلاي تاريخ مطالبي ديده شد که شامل قمر بني‏هاشم عليه‏السلام مي‏شود. مرحوم علامه مجلسي رحمه‏الله از امالي ابن الشيخ نقل نموده که امام باقر عليه‏السلام فرمود: [ صفحه 74] «لما احتضر أميرالمؤمنين عليه‏السلام جمع بنيه حسنا و حسينا و ابن الحنفية و الأصاغر من ولده فوصاهم» [1] . «وقتي که حالت احتضار به اميرالمؤمنين عليه‏السلام دست داد امام حسن و امام حسين عليهماالسلام و محمد بن حنفيه و اصاغر از فرزندانش را جمع نمود و به آنها وصيت نمود». و در نقل وصيتي از اميرالمؤمنين عليه‏السلام مي‏نويسد: «ثم اني اوصيک يا حسن و جميع اهل‏بيتي و ولدي...». [2] . «سپس اي حسن! تو را و همه‏ي اهل‏بيتم و فرزندانم را وصيت مي‏نمايم». و از سليم بن قيس هلالي نقل نموده است که در وقت وصيت علي بن ابي‏طالب عليه‏السلام حاضر بودم که به امام حسن عليه‏السلام وصيت نمود و امام حسين عليه‏السلام و محمد و همه‏ي فرزندانش را بر آن وصيت شاهد گرفت... [3] . و در کتاب جنات الخلود چنين آمده است: «حسنين و باقي فرزندان آن حضرت را غسل داده و بر سرير گذارده، نماز کرده...». در کتاب عدةالشهور نقل کرده که اميرالمؤمنين عليه‏السلام در شب 21 ماه رمضان سال 40 هجري قمري، حضرت اباالفضل عليه‏السلام را در آغوش گرفت و به سينه‏ي خود چسبانيد و چشمان او را بوسيد و فرمود: «ولدي ستقر عيني بک في يوم القيامة، ولدي اذا کان يوم عاشوراء و دخلت المشرعة، اياک أن تشرب الماء و اخوک الحسين عطشان». [4] . «پسرم! به زودي در روز قيامت به وسيله‏ي تو چشم من روشن مي‏گردد وقتي روز عاشورا فرارسيد و وارد شريعه شدي، مبادا آب بياشامي در حالي که برادرت حسين تشنه است». [ صفحه 75]