يعني بنده شايسته، هر چند بعضي‏ها اين را در رديف القاب حضرت ذکر نکرده‏اند ولي اين از لقب‏هاي مهم حضرت است زيرا اين لقب مي‏رساند که حضرتش از بندگان شايسته خداست و مقام عبوديت از مقام‏هايي است که نهايت مرتبه والاي انسان را مي‏رساند. و اين لقب از زبان مبارک امام صادق عليه‏السلام بر حضرت اباالفضل عليه‏السلام اطلاق شده است در زيارتنامه‏اي که ابوحمزه ثمالي از امام صادق عليه‏السلام نقل نموده است آن حضرت فرموده: پس از اينکه درب حرم ايستادي و آن زيارت را خواندي وارد حرم شو و خود را به قبر بچسبان و بگو: «السلام عليک ايها العبد الصالح...» [1] . [ صفحه 57]

[1] بحارالأنوار، ج 101، ص 377.