شيخ فخرالدين طريحي نوشته است: وقتي که همه‏ي ياران امام حسين عليه‏السلام به شهادت نايل آمدند حضرت عباس عليه‏السلام گريه و ناله نمود، علم را برداشته و خدمت برادرش امام حسين عليه‏السلام آمد و عرض کرد: «يا أخاه هل من رخصة». «برادرم! آيا اجازه جنگ به من مي‏دهي». [ صفحه 119] حضرت سيدالشهداء عليه‏السلام گريه کرد. حضرت اباالفضل عليه‏السلام عرض کرد: «فداک روح أخيک يا سيدي لقد ضاق صدري من حياة الدنيا و اريد اخذ الثار من هؤلاء المنافقين». [1] . «اي سيدم! جان برادرت به قربانت، سينه‏ام به تنگ آمده است از زندگاني دنيا سيرم مي‏خواهم انتقام خون ياران را از اين منافقان بگيرم».