کليد قفل مشکل‏هاست عباس به مردي شهره‏ي دنياست عباس مروت ريزه‏خوار خوان لطفش فتوت صورت و معناست عباس حسين بن علي را عبد صالح ولي بر ما سوي مولاست عباس به دشت کربلا آرامش دل براي زينب کبري است عباس بود بدر منير هاشميون که زيباتر ز هر زيباست عباس براي حفظ آيين محمد شکوه روز عاشوراست عباس به ميدان شجاعت اشجع الناس که غيرت قطره و درياست عباس گذشت از آب و کسب آبرو کرد اگر چه ساقي و سقاست عباس اگر دستش جدا شد غم ندارد که دستاويز ما فرداست عباس بزن بر دامنش دست توسل که در جود و سخا آقاست عباس [1] .

[1] گلچين احمدي، ج 4، ص 258 و 259.