معصومين عليهم‏السلام، قبل از انسان‏ها خلق شده‏اند. تمرينهاي بسياري ديده‏اند و فشارهاي فراواني را تحمل کرده‏اند تا به اين درجه و مقام رسيده‏اند. آنها مانند خورشيد و ماه نيستند که فقط يک تکليف داشته باشند. بلکه تکليف‏هاي متعدد دارند و با هر کس به فراخور حال خودش رفتار مي‏کنند. معاوية بن عمار و اسماعيل بن جابر هر دو از ياران امام صادق عليه‏السلام بودند. روزي معاوية بن عمار از حضرت پرسيد: يابن رسول الله، آيا مي‏توانم نماز روز را در شب قضا نمايم؟ امام پاسخ دادند: آري، مي‏تواني. بعد از مدتي اسماعيل بن جابر خدمت حضرت رسيد و همان سؤال را از حضرت پرسيد. امام پاسخ دادند: نمي‏تواني. عرض کرد: يابن رسول الله، چرا به معاوية بن عمار پاسخ مثبت و به من جواب منفي داديد؟ حضرت فرمودند: «ان ذاک يطيق و أنت لا تطيق [1] ؛ او مي‏تواند، اما تو نمي‏تواني».