تصور نکنيد فقط کساني با سخاوت‏اند که در خانه‏ي بازي دارند و به گرمي از ميهمانان پذيرايي مي‏کنند و دوست دارند مردم با آنان رفت و آمد داشته باشند و از غذايشان بخورند؛ بلکه اشخاصي بخشنده‏اند که در کارشان حساب باشد و طبق وظيفه‏ي شرعي مقداري از اموال خود را در موردي که شايسته است صرف کنند. مثلا به شخص فقير آبرودار يا مريضي که نمي‏تواند مخارج معالجه‏اش را بپردازد کمک نمايند تا از پريشاني و مرض نجات يابد. اين اشخاص هم جنبه‏ي اخلاقي و وجداني اين کار را در نظر مي‏گيرند و از اين حيث به ديگران کمک مي‏کنند و هم جنبه‏ي مذهبي اين عمل را در منظور دارند و به همين دليل همان طور که خدا فرموده است از دارايي خود در راه خدا مي‏بخشند. السخي الکريم الذي ينفق ماله في حق الله. [1] . [ صفحه 80] سخاوتمند و کريم کسي است که حقوق واجبه‏اي را که خدا دستور داده است بدهد.