کشاورزان کسب حلالي دارند و مواد اوليه‏اي را که خداوند به آنها [ صفحه 77] لطف فرموده است تهيه کرده و در دسترس عموم قرار مي‏دهند. البته در قبال اين شغل اصيل و پر مشقت، نزد خداوند مقام ارجمندي دارند. الزارعون کنوز الانام، يزرعون طيبا اخرجه الله، و هم يوم القيامة احسن الناس مقاما و اقربهم منزلة، يدعون المبارکين. [1] . کشاورزان گنجور مردم مي‏باشند. چيز حلال و پاکي را که خداوند از زمين بيرون مي‏آورد، کشت مي‏کنند. در روز قيامت مقام آنان از ديگران بهتر و منزلت آنان از همه مردم به خداوند نزديکتر است و آنان را مبارکين (اشخاص با خير و برکت) مي‏خوانند.