آيا لذتي بالاتر از اين هست که انسان از نعمتهايي که خداوند به او داده است استفاده کند و به ديگران نيز بدهد؟ و آيا ذلتي بالاتر از اين هست که آدمي از داده‏ي پروردگار بهره‏مند شود، اما اينقدر همت نداشته باشد که به داد دل ضعفا برسد و به آنان ترحمي کند، يا اينکه اصلا نه خودش استفاده‏اي از مال خود نمايد و نه جود و سخاوتي داشته باشد که به ديگران فايده‏اي برساند. خيارکم سمحاؤکم و شرارکم نجلاؤکم. [1] . نيکان شما کساني هستند که بخشش مي‏کنند (و دست گشاده دارند) و بدان شما اشخاصي هستند که بخل مي‏ورزند.