انسان عاقل هميشه حساب دخل و خرج خود را دارد. هرگاه متوجه شد که درآمدش کمتر از مخارجش شده است، به فکر چاره مي‏افتد تا از راههاي ديگري درآمد تازه‏اي پيدا کند يا بالاجبار مخارج خود را [ صفحه 61] کمتر کند. شخص مسلماني که آشنايي با ائمه طاهرين دارد و به روش ستوده‏ي آنان عمل مي‏کند، نيز بايد حساب کارهاي خوب و بد خود را داشته باشد تا گناهان خود را جبران کرده و بر کارهاي نيک خود بيفزايد. حق علي کل مسلم يعرفنا، ان يعرض عمله في کل يوم و ليلة علي نفسه، فيکون محاسب نفسه، فان راي حسنة استزاد منها. و ان راي سيئة استغفر منها، لئلا يخزي يوم القيمة [1] . بر هر مسلماني که ما (ائمه) را مي‏شناسد، واجب است که کارهاي شبانه‏روز خود را به وجدان خود عرضه کند و محاسب خود باشد. اگر در اعمال خود کار نيکي ديد، آن را بيشتر نمايد، و اگر گناهي ديد از آن توبه کند، تا روز قيامت خوار نگردد.