انسان بايد از معاشرت با ديگران بهره‏مند شود و خير و سعادتي از مصاحبت با آنان نصيب خود کند. پس هر کسي که اميد خير و نيکي از او مي‏رود، صلاح است انسان با او رفاقت کند تا از آن رفاقت نتيجه‏ي مثبت بگيرد و با هر کسي که چنين انتظار و توقعي از او نمي‏توان داشت نشست و برخاست صلاح نيست. اياک و مخالطة السفلة فان مخالطة السفلة لا تؤدي الي خير. [1] . [ صفحه 33] از آميزش با اشخاص پست دوري کن، زيرا آميزش با آنان به خير و خوشي نمي‏انجامد.