راستگويي خود يک صفت است که صفات نيک بسيار به دنبال [ صفحه 134] دارد. شخص راستگو کارهايش صحيح و درست است. از آلودگيها به دور است و از بدکاريها بر کنار. آراستگي، مورد اعتماد بودن، شخصيت داشتن، آسايش وجدان و عزيز بودن همه از خصايصي است که در شخص راست گفتار ديده مي‏شود. بنابراين، حيف است که انسان براي مال ناچيز دنيوي، خود را به آب و آتش بزند و از اين همه خوبي چشمپوشي کند. من صدق لسانه زکي عمله [1] . آدم راستگو کردارش پاک و نيکوست.