گناهان به دو دسته تقسيم شده‏اند: 1. صغيره، يعني گناه کوچک، مانند نگاه به نامحرم از [ صفحه 122] روي شهوت؛ 2. کبيره، يعني گناه بزرگ، مانند شرب خمر، رباخواري، يا گناه صغيره‏اي که انسان آن را تکرار کند. اگر کسي موفق شود از گناه - اعم از صغيره يا کبيره - توبه کند، يعني واقعا پشيمان شود و تصميم بگيرد که ديگر مرتکب آن کار نشود خود را از گناه پاک کرده است. لا صغيرة مع الاصرار و لا کبيرة مع الاستغفار. [1] . اگر کسي به گناه صغيره اصرار داشت يعني آن را تکرار کرد، آن گناه صغيره نيست، بلکه کبيره است و اگر کسي از گناه کبيره توبه کرد، گناهي بر او نيست.