دين اسلام دستور داده است که مردم با يکديگر، با صلح و صفا زندگي کنند و از آنچه موجب نگراني خاطر و ايجاد کدورت است اجتناب کنند. يک از عواملي که روابط مردم را با يکديگر تيره مي‏کند و فکر سالم افراد را درباره‏ي هم به خطر مي‏اندازد، بدگماني نسبت به يکديگر است. بنابراين انسان تا امکان دارد، بايد رفتار و گفتار ديگران را به وجه احسن تفسير کند و درباره‏ي آنها بدگمان نباشد. ضع امر اخيک علي احسنه و لا تطلبن بکلمة خرجت من اخيک سوء و انت تجد لها في الخير محملا. [1] . [ صفحه 92] کردار و گفتار برادر ديني خود را به بهترين وجهي تعبير کن و سخني که از دهن برادر ديني تو خارج شد، تا مي‏تواني آن را به خوبي حمل کني به بدي حمل منما.